Columns van Andy Nelissen
Schaken
als pad naar God. (deel 1)
In dit artikel wil ik een eerste aanzet geven om ook op een hoger geestelijk nivo het
edele schaakspel te betrachten. Je kunt schaken als sport (wedstrijden, punten scoren,
competitie) en als kunst (heeft esthetische waarde) zien, maar ook als religie, als
meditatie, als een spiritueel pad naar God.
Zoals sommigen misschien weten ben ik 2x lange tijd in India geweest om de zin van het
leven te zoeken. India is nl. een land met vele religies, meditatievormen, guru's, goden,
godinnen enz.
Het schaakspel stamt uit India, het zit ook vol met diepe symbolen, waarvan het begrijpen
tot inzichten leiden die iemand nader brengen tot God, tot zelfkennis. Heel belangrijk in
devotioneel opzicht is dat we een eigen Godin 'hebben' nl. Caissa. Het schaakspel is de
microkosmos, een miniatuurvorm van de macrokosmos, het leven. Iedereen die dus de zin van
het leven zoekt en graag schaakt hoeft niet verder te zoeken; de zin van het leven is het
leven zelf en schaken is dus de zin van het leven, daar het in wezen identiek is met die
zin, nl. leven.
Ik geef enkele voorbeelden van die symboliek die ook in religies te vinden is. Allereerst
is daar het onderscheid, de noodzakelijke polariteit mannelijk-vrouwelijk,
koning-koningin. Verder is er de tegenstelling en het gevecht tussen goed en kwaad, wit en
zwart. Natuurlijk zit er ook de bewustwording van de sterfelijkheid in, om te beginnen
door schaakmat (de dood), opgeven (de zelfmoord) en de schaakklok (de tijd die voorbij
gaat.)
Dat het schaakspel uit India komt ziet men ook door het feit van reincarnatie, men kan dan
wel dood gaan, maar men begint daarna altijd met een nieuwe partij (nieuw leven, frisse
incarnatie). Daardoor evolueert men en nadert men God door te leren van fouten in partijen
en eigen zwakke punten omzet in sterke punten. Mannelijk en vrouwelijk werken samen en
transformeren zo het kwaad (lagere zelf in de vorm van materialisme, het alleen kijken
naar materiaalverhoudingen op het bord; lust, negatieve emoties en instincten
gesymboliseerd door het paard; het denkvermogen in de vorm van de loper, wordt
getransformeerd in het hogere zelf, de intuitie; de geest; bijvoorbeeld de
pion=boer=laagste stand, die promoveert tot wat hij zelf wil.
Schaken als pad naar
God (deel 2)
In dit artikel wil ik enkele gedachten, die ik in mijn hoofd waarnam, delen over de
betekenis van de loper. Als ik loper opzoek in het woordenboek Kramer, dan staan daar 2
interessante betekenissen die men volgens mij esoterisch moet begrijpen. D.w.z. dat het
hier om kennis voor ingewijden gaat, kennis die men opdoet door woorden niet letterlijk op
te vatten, maar ze te interpreteren op het geestelijke, evolutionaire nivo waarop men
staat en probeert ze op te vatten zoals de Bedenker van het schaakspel ze heeft bedoeld.
Betekenis
1:Boodschapper. Waarvan is de loper boodschapper, om welke boodschap gaat het? Ik denk
omdat het schaakspel ook door de middeleeuwen in Europa is heen gegaan en beinvloed, dat
het om de blijde boodschap gaat.
Betekenis 2:Op
verschillende sloten passende sleutel.Wat zijn die sloten?Op een nivo kan men zeggen
verdedigingswallen van de tegenstander.Hierbij moet men echter rekening houden met het
feit dat hoe iemand zich verdedigt iets zegt over zijn karakter, zijn
persoonlijkheidsstructuur. Omdat ieder mens een microkosmos is en we geschapen zijn naar
het beeld van onze scheppers de Elohim, zegt dit ons via hun iets over God de Absolute.
Met een passende sleutel kan men dus via vele stappen de Eeuwige benaderen.
Een ander woord voor loper is raadsheer, d.w.z. een lid van de Hoge Raad. Nu is de Hoge
Raad de hoogste gerechtelijke instantie in Nederland op fysiek nivo. Het fysiek nivo is
echter de grofste emanatie van God, fijnere, hogere nivo's zijn het etherische, astrale,
mentale nivo en nog hoger waarover niet meer gesproken kan worden. Een raadsheer staat
idealiter voor de deugd rechtvaardigheid en geeft raad.
Ik was op 2e paasdag in de kerk, ik ben Rooms-Katholiek, echter niet op een orthodoxe,
fundamentalistische manier. Het was een pontificale hoogmis, de bisschop Mgr.Wiertz van
bisdom Roermond was aanwezig. Een bisschop is iemand van hoge rang in een kerkelijke
hierarchie. Het is echter ook een ander woord voor loper! Het schaakspel kent ook een
hierarchie, de pion=boer is 1 punt waard, het paard=springer=ridder is 3 punten waard, de
loper=raadsheer=bisschop is ook 3 punten waard, de
toren=kasteel is 5 punten waard, de dame =koningin is 10 punten waard en de heer =koning
is ook 10 punten waard. Dit was tenminste zo in de tijd dat ik schaken leerde.
De hierarchie zowel in de Heilige Rooms Katholieke Kerk als in het schaakspel symboliseren
de Goddelijke Hierarchie van de Onzichtbare Kerk, het Onzichtbare Schaakspel, de
Hierarchie van de Meesters van Wijsheid en de ingewijden (zie Blavatsky: De Geheime Leer.)
Hier wil ik het weer even bij laten.
Schaken als een pad naar
God. (deel 3)
Het is zo dat men het schaakspel als oorlogsspel kan zien. Er zijn 2 legers en een daarvan
is de tegenstander, (Satan, vertaald uit de heilige taal het Hebreeuws) de vijand. Zo kan
men dan verschillende strategieen bedenken en toepassen om het vijandelijke leger te
verslaan. Op een psychologisch nivo gaat het er echter om de innerlijke vijand, het lagere
zelf, te verslaan. Het slagveld staat hier gelijk aan het Kurukshetra zoals vermeld in de
Bhagavat-Gita. Alle problemen in een schaakstelling staan voor demonen, ondeugden, zondes,
negatieve emoties. Een schaker heeft minstens een leven nodig om al die negativiteit van
het lagere zelf te transformeren in iets positiefs. Gelukkig is er reincarnatie en heeft
men dus alle tijd van de wereld. Daarom slaat het ook nergens op als schakers met pensioen
gaan of het rustiger aan gaan doen, schaker is men tot aan de dood. Het is verder in ons
voordeel dat we niet meer als dier, plant of mineraal herboren kunnen worden, die lessen
hebben we al geleerd. Ik hoor vaak dat mensen denken dat ze reincarneren als worm, varken
enz., maar bepaalde Wetten van Evolutie maken dit onmogelijk. Het is ook onwenselijk, we
groeien naar een hogere complexiteit, zo'n terugval zou dit doel belemmeren.
Ik ga nu in grote lijnen
verschillende fasen beschrijven waarin een schaker kan zitten, en hoe te herkennen is in
welke fase iemand zit. Ter verduidelijking hiervan moet ik noodzakelijkerwijs
simplificeren, want de realiteit is oneindig gecompliceerder.
Er zijn 3 fasen, 3 eigenschappen die bij een schaker kunnen overheersen, elke schaker is
echter een mix van alledrie. 1)Tamas guna. 2) Rajas guna 3) Sattva guna.
Indien iemand hier graag meer over
wil weten, deze 3 woorden zijn uit de heilige taal Sanskriet en de betekenis ervan staat
uitgelegd in ieder goed yoga-boek.Ik leg ze nu summier uit i.v.m. de schaker.
Min of meer betekent tamas zoiets als:" duister moeras, dood, stilstand in de zin van
achteruitgang." Rajas is razende bliksemschicht, hartstocht, passie, energie en sattva is wolkachtige
engel, zuiverheid.
Tamasschakers zijn i.h.a. geen goede schakers, zijn dik, eten veel vlees, drinken veel
alcohol, roken veel, zijn traag in denken en bewegen. Ze schaken zeer onsubtiel en bonken
de stukken op het bord.
Rajasschakers zijn emotionele schakers die zenuwachtig bewegen achter het bord, vol
agressie zitten en graag aanvallen. Ze zijn energiek, maar gaan ook verkwistend met hun
energie om. Ze eten ook vlees, drinken ook evt. alcohol en roken, maar niet zoveel als de
Tamasschaker en met een ander doel. De Rajasschakers drinken bijvoorbeeld om zich
prettiger te voelen, de Tamasschakers leven zeer onbewust en worden door steeds aan doods-
en vernietigingsdriften toe te geven nog onbewuster.
De Rajasschakers denken snel, bewegen veel en rennen uit rusteloosheid zowat door het
clublokaal.
De Sattva-schakers zijn meestal
positionele schuivers, slank, vegetarisch, geheelonthouders, mineraalwaterdrinkers, denken
zeer snel, maar bewegen nauwelijks. Dit is echter een andere bewegingsloosheid dan die van
de Tamasschakers. Het is een ultieme, ontspannen concentratie die vaak uitmondt in
meditatie. Deze manier van schaken kost bijna geen energie. Sattva-schakers kunnen dus
lange toernooien spelen zonder echt moe te worden, Rajasschakers beginnen strijdlustig aan
een toernooi en zijn op het einde doodmoe van zichzelf en Tamasschakers worden al moe bij
het idee van zo'n lang toernooi en beginnen er helemaal niet eens aan!
Schaken als een pad naar
God. (Deel 4)
Ondertussen zullen enigen onder jullie zich wel afvragen waar de informatie die ik
opschrijf vandaan komt. Ik kan in ieder geval zeggen dat de meeste informatie niet uit
de boeken komt. Het is niet zo dat ik ergens een boek:"Historie van het
schaakspel." heb gekocht en dat ik nu daaruit overschrijf. Waar komt de informatie
dan vandaan?
Dit is een goede vraag. Gedeeltelijk zal deze informatie uit mijn onderbewuste komen, het
reservoir van opgevangen en eigengevoerde geregistreerde gesprekken, televisiefragmenten,
stukken tekst enz. Mijn onderbewuste heeft dan in een geniale creatieve bui daarvan
interessante combinaties gemaakt, zoals we in het schaakspel ook combinaties maken van
regels, stellingen, openingszetten, pionnenstructuren enz. die we al kennen, maar waarvan
het niet nodig is ze op een bewust nivo paraat te hebben.
Grotendeels is de informatie echter 'gechanneled', d.w.z. ik ben een kanaal, het medium
waarvan overledenen gebruik maken om informatie die ze met de schakende mensheid willen
delen omdat ze dat nodig vinden doorgeven. Deze overledenen zijn in hun leven op aarde ook
schakers geweest en hebben nu na de dood deze taak ontvangen. Ik kan op dit moment echter
nog geen namen noemen, ik weet niet wie het zijn, en voor de boodschap is dat ook niet
belangrijk. We komen hier wel weer op een interessante overeenkomst met gosdienst. De
doden worden in een godsdienst altijd herdacht, d.m.v. foto's, jaardiensten, het graf
bezoeken enz. In vele zgn. 'primitieve' natuurreligies is er zelfs sprake van
voorouderverering.
En het is natuurlijk zo dat
wij niet waren wat we zijn wanneer onze voorouders niet waren geweest. Ze hebben ons in
biologische zin gemaakt en hun kennis onderwezen. Zo is dat ook in het schaken, wij tonen
respect voor overleden schakers door bijv. toernooien en openingen naar ze te vernoemen,
ze erelid te maken, ze te herdenken bij vergaderingen enz. Bij sommige mensen is er zelfs
sprake van verering, ze hebben een foto van een schaakgrootmeester op de
kast staan, hebben al zijn boeken en proberen zijn spel te imiteren enz. De
schaakgrootmeester is geworden tot een heilige, een guru die het verdient gevolgd te
worden. De devote volgeling trekt zich via hem vele treden de Jacobsladder omhoog. Wie
echter hoog klimt heeft de morele plicht ook af en toe af te dalen om anderen omhoog te
helpen. Dit gebeurt in het schaken bij de analyse en natuurlijk bij het schaakles geven
aan de jeugd, de volgende generatie, die ons
uiteindelijk als overleden voorouders weer op hun beurt zullen vereren.
Om de cirkel rond te maken, vele overleden schakers reincarneren uiteindelijk weer en
zullen onvermijdelijk volgens bepaalde Wetten van actie en reactie met het schaakspel in
aanraking komen en hun ouders vragen of ze lid mogen worden van de schaakclub. Het is hun
noodlot, maar er zijn warempel ergere dingen.
Andy Nelissen
Schaken als een Pad naar God.
(deel 5)
Vandaag werp ik mijn licht op de geisoleerde pion. In het algemeen reageert iedere schaker
spontaan met:" Ik heb een geisoleerde pion, dat is slecht." of " Hij heeft
een geisoleerde pion, dat is zwak." Nu zijn er schaaktechnisch gezien wel veel goede
boeken die het waarom daarvan uitleggen. In dit deel wil ik echter kijken naar de
diepere filosofische, psychologische, religieuze en esoterische betekenis.
Dit ga ik doen door pion even in te vullen als mens. Jullie kennen allemaal de
uitdrukking: " We zijn pionnen in een schaakspel." Dit wil zoveel zeggen als:
" In dit universum zijn we klein, we stellen zo goed als niets voor en worden bewogen
door grotere krachten." Laat ik er toch even vanuit gaan, alhoewel dit een geloof is
en niet in rationeel logische zin te verklaren of te bewijzen, dat de mens een vrije wil
heeft. Hij kan zelf beslissen welke kant zijn leven uitgaat en kan dan wel door hogere en
grotere en sterkere krachten beinvloed worden, indien hij blijft doorzetten kan hij zijn
gewild doel realiseren en manifesteren.
Specifiek gezien zijn er oneindige mogelijkheden voor
een mens, zovele beroepen om te kiezen, zovele reizen om te maken enz. Hij kan echter
globaal gezien 2 paden kiezen, het goede en het kwade. Er zit zoveel wijsheid in het
schaakspel, het is echt abnormaal. Het begrip geisoleerde pion toont ons de essentie van
het kwade pad en de gevaren daarvan. Het is het pad van isolement, afzondering, het zelf
beter denken te weten dan wie ook, op eigen kracht door het leven gaan zonder hulp van
anderen, ook anderen niet willen helpen. Het is het pad van egoisme, van arrogantie en
hoogmoed, minachting naar anderen toe, zelfs haat, gepaard gaande met een narcistische
eigenliefde.
Het schaakspel toont ons dat deze houding, die men
bijvoorbeeld in het Satanisme en fundamentalistische, orthodoxe stromingen van de wat
bekendere religies kan zien, leidt tot verlies, dus tot dood en verderf.
Het schaakspel toont ons ook de gezonde pion, de gezonde mens, het goede pad en de
voordelen daarvan. Het is het pad van samenwerking, van groepswerk, de eigen wil
harmonieus afstemmen op de wil van God, anderen raad vragen bij door zichzelf toegestane
twijfel, zich laten helpen door anderen en daar niet te trots voor zijn, het belangeloos
helpen van anderen. Het is het pad van onzelfzuchtigheid, bescheidenheid en zijn plaats
kennen in het geheel (men beseft dat men een goede schaker is,
maar beseft ook dat velen beter zijn, men heeft nog een oneindig lange weg te gaan, daar
is men realistisch in.) , men heeft oprechte waardering voor anderen, houdt van anderen
omdat men van zichzelf houdt.
Zoals een pion gezond is in een goede pionnenstructuur, zo is een mens gezond in een goede
(schaak) vereniging. Het schaakspel toont ons dat deze houding, onderwezen door
bijvoorbeeld Christendom, Hindoeisme, Boeddhisme, Jodendom, Islam, Wicca en Tantra leidt
tot winst, dus tot eeuwig leven en extase.
|